بررسی میزان و علل انجام اپیزیوتومی در بیمارستان ایزدی و الزهرا قم در …

4. مطالعه صمیمی و همکاران که با هدف مقایسه طول پارگی پرینه در زایمان‌های نخست‌زا و بدون اپیزیوتومی در زنان مراجعه کننده به زایشگاه شبیه خوانی کاشان طی سال‌های ۸۶-۱۳۸۵ صورت گرفته. این کارآزمایی بالینی روی ۱۸۰ خانم نخست زای تک قلوی ترم با جنین سفالیک و وزن تخمینی ۳۵۰۰-۲۵۰۰ گرم انجام شده.

نمونه ها به طور تصادفی و مساوی بین ۲ گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. در گروه تجربی زایمان بدون اپیزیوتومی و در گروه کنترل با اپیزیوتومی انجام شد. سپس طول پارگی خلفی پرینه، وجود پارگی قدامی پرینه و نیاز به ترمیم مورد مقایسه قرار گرفته. نتایج این مطالعه نشان داد که ۴۰ نفر (۴/۴۴ درصد) از خانم‌های گروه تجربی، زایمان بدون پارگی داشته و در ۵۰ نفر (۶/۵۵ درصد) پارگی خلفی پرینه ایجاد شد، میانگین متوسط طول پارگی خلفی پرینه در این گروه (۴۷/۲۱۵/۲ سانتی متر) و در گروه کنترل (با اپیزیوتومی ۵۱/۱۹۸/۶ سانتی متر) بود. میانگین طول پارگی درجه دو در خلفی پرینه درب گروه تجربی ۸۹/۰۴۶/۶ و در گروه کنترل ۵۲/۱۰۰/۷ سانتی متر بود (۱۸/۰=P). پارگی قدامی پرینه در ۲۲ نفر (۲/۲۲) از خانم‌های گروه بدون اپیزیوتومی اتفاق افتاده بود که ۱۴ مورد آن (۸/۷ درصد) نیازمند ترمیم بوده^۱۱.
مطالعات خارجی

1. مطالعه دکتر Jay Goldberg و همکارانش با موضوع:

Has the USE of Routine Episiotomy Decreased?
Examination of Episiotomy Retes From 1983 to 2000
این مطالعه به منظور تعیین اینکه آیا روش کار عملی با وجود مقالات قوی که از اپیزیوتومی انتخابی حمایت می‌کرد تغییر پیدا کرد یا نه انجام شده این کار با بررسی الکترونیکی بر روی داده‌هایی در زمینه اپیزیوتومی در بیمارستان دانشگاهی توماس جفرسون از سال ۱۹۸۳ تا ۲۰۰۰ کامل شد و نتایج نشان داد میزان اپیزیوتومی در ۰۴۸/۳۴ زایمان طبیعی به طور چشمگیری از ۶/۶۹% در سال ۱۹۸۳ به ۴/۱۹% در سال ۲۰۰۰ کاهش یافته است که چشمگیرترین میزان کاهش براساس:

1. سال انجام زایمان
2. نژاد افریقایی
3. زایمان خود به خودی اتفاق افتاد.

افزایش اپیزیوتومی در:

1. زایمان‌های با فورسپس
2. پارگی‌های درجه سه یا چهار
3. همچنین در زایمان‌هایی که وضعیت بیمه مشخصی دارند نیز ریسک اپیزیوتومی کاهش می‌یابد^۴.

2. مطالعه Gabort.T.Kovacs و همکاران با موضوع:

First Auystralian trial of the birth-training device Epi-No: A highly significantly increased Chance of an intact perineum
انجام مطالعه با شعار انجام ندادن اپیزیوتومی در طی تولد در استرالیا برای خانم‌هایی که اولین فرزند آنها متولد می‌شود آغاز شد.
هدف پروژه Epi No بهبود نتیجه تولد همراه با :

1. کاهش نیاز به وسایل در طی زایمان
2. کاهش میزان اپیزیوتومی
3. کاهش پارگی‌های واژینال
4. کاهش زمان مرحله دوم زایمان

و پرینه بدون دست‌کاری محسوب می‌شد اگر هیچ بخیه و سوچوی نداشت از گروه هدف خواسته شد متعهد شوند که برای ۱۵ دقیقه در روز و به مدت ۱۴ روز متوالی در هفته ۳۷ بارداری وترم با ما همکاری کنند از خانم‌ها خواسته شد بالونی را درون واژن قرار دهند و آن را باد کنند تا جایی که ثابت شود و احساس کشش ایجاد کند. سپس از خانم ها خواسته شد از عضلات واژن برای لغزاندن آن به بیرون استفاده کنند به منظور تحریک مثل زمان زایمان دور ابتدا برای خارج کردن بالون می‌توانستند از دست نیز کمک بگیرند سپس آن را خالی می‌کردند و پس از استراحتی مجدداً این کار را چندین بار در روز انجام سپس وسیله را با آب و صابون شسته و این کار را در روزهای بعد نیز تکرار می‌کردند و این گروه با یک گروه ۲۴۸ نفره کنترل مقایسه شدند از ۴۸ بیمار انتخاب شده ۹ نفر تحت سزارین قرار گرفتند و از ۳۹ نفر باقی مانده نتیجه این شد که افرادی که وارد مطالعه شدند از زوش Epi No سود بردند خانم‌ها افزایش واضحی در پرینه سالم داشتند بعد از NVD (P<0.0001) و کاهش چشمگیر در پارگی پرینه (P<0.05) و یک کاهش در میزان اپیزیوتومی داشتند که البته از نظر آْماری قابل توجه نبود ۲۸۶/۰=P)⁹.

3. مطالعه Z.HIAEV و دوستان با موضوع

Impact of introduction of Seelective episiotomy policy on the rate of episiotomy and associated trauma
هدف ا این مطالعه ارزیابی تأثیر تغییر سیاست انجام اپیزیوتومی از استفاده روتین به استفاده انتخابی است و از ۳۹۴/۳ زایمان طبیعی که پرایمری گراوید هستند که در نهایت همراه با کاهش آسیب خلفی به پرینه کاهش میزان بخیه و افزایش آسیب به قدام پرینه بود^۱۳.

دانلود متن کامل این پایان نامه در سایت abisho.ir