مزایای ناشی از صنعت گردشگری
به لحاظ اینکه صنعت توریسم به عنوان یک صنعت پاک و کم هزینه محسوب می‌گردد و از جمله بخش‌های فعالیتی در یک کشور به حساب می‌آید که با رونق و راه اندازی آن انواع مشاغل متنوع و چند بخشی به حرکت در می‌آید، به عبارت دیگر با رونق صنعت گردشگری اقتصاد ملی، بین‌المللی و اقتصاد شهری و حتی روستایی و محلی فعال می‌گردد و با این تحرک رگه‌های اقتصادی در همه اعضاء و جوارح کشور از کلان تا خرد فعال می‌شود. زیرا زمانی که گردشگر به حرکت در می‌آید از مبدا حرکت خود باید شروع به هزینه کردن در ابعاد مختلف مورد نیاز به صورت فردی و گروهی بکند تا به مقصد برسد و برگشت به مبدا انجام گیرد و این امر موجب فراهم سازی تعادل بین مصرف، پس‌انداز و سرمایه‌گذاری می‌گردد و دولت نیز از این طریق کسب درآمد می‌کند (کاظمی و همکاران،1389،ص 100).
در بعد سیاسی افزایش گردشگر خصوصا گردشگران خارجی بیان‌کننده ثبات سیاسی و اعتماد به نظام و جریان سیاسی موجود در آن کشور می‌باشد و این ثبات نه تنها در سطح کلان کشور که در بخش‌های محلی نیز مورد توجه قرار می‌گیرد. همچنین این صنعت حداقل امنیتی را طلب می‌کند که این حداقل در مقیاس گردشگر خارجی وضع مطلوب و قابل قبول خواهد بود. بنابراین رفت‌وشد گردشگر به یک کشور بیان‌کننده فضای آرام و امنیت اجتماعی و سیاسی در داخل آن کشور می‌باشد (کاظمی و همکاران،1389، ص100).
رونق صنعت گردشگری علاوه بر مزایای اقتصادی و سیاسی و امنیتی اشاره شده، از بعد فرهنگی نیز زمینه‌های تبادل فرهنگی را فراهم می‌کند و معمولا چون گردشگر به داخل مرزهای جغرافیایی کشور وارد می‌شود بیشترین تاثیر فرهنگی را می‌تواند بپذیرد و همین امر انتقال فرهنگ بومی و تبادل و انتقال فرهنگی است و بیان‌کننده واقعیت‌های موجود در داخل یک کشور است. در یک چنین شرایطی کشور مقصد برای جذب بیشتر و بهتر گردشگر ناچارا باید انواع مختلف اقدامات فرهنگی، عمرانی، اداری، اقتصادی، اجتماعی، شهری و سیاسی را در داخل کشور و شهرهای مختلف انجام دهد و همین امر موجب گسترش فضای سالم اقتصادی و عمرانی و اجتماعی در سرتاسر کشور است و گردانندگان و مسئولین کشور مجبور می‌شوند ضوابط قانونی و اداری و خط مشی‌ها را به نحوی ایجاد و برقرار کنند تا در دورترین نقاط کشور کاربرد و اثربخشی داشته باشد (کاظمی و همکاران،1389،صص 101-100).
البته گردشگری به مانند سایر فعالیت‌های اقتصادی- اجتماعی، در کنار جنبه‌های مثبت با جنبه‌های منفی نیز همراه است. ویژگی‌های طبیعی و اقلیمی گردشگری این بخش اقتصادی را شدیدا تحت تاثیر فصول قرار داده است و بر این اساس استقلال آن نیز تحت تاثیر قرار گرفته است. از جمله اثرات منفی گردشگری، امکان بالای تورم و بروز نشت سرمایه، به‌ویژه، در سرمایه‌گذاری‌های خارجی و غیر‌بومی، خواهد بود. گردشگری به فشار بر زیر‌ساخت‌ها و خدمات نیز منجر می‌شود، مشکلات اجتماعی را افزایش می‌دهد، منجر به افزایش آلودگی‌های مختلف شده و مقصد را با مشکل ازدحام بیش از حد و ترافیک رو‌به‌رو می‌سازد (صالحی و حسن‌پور،1391،ص35).
ارزيابي آثار اقتصادي صنعت گردشگری، سبب فراهم نمودن اطلاعات لازم، جهت شکل‌گيري سياست‌هاي توسعه گردشگری می‌گردد. گردشگری، مفیدترین بخش صنعتی جهان است و بر چند فعالیت اقتصادی از جمله اشتغال، منابع انسانی، توسعه، تجارت بین‌المللی و تراز پرداخت‌ها تاثیرگذار است (نوربخش و اکبرپور سر اسکانرود،1389،ص26)
برخی دولت‌ها، بخش گردشگری را به عنوان یک منبع درآمد مالیاتی، مورد استفاده قرار می‌دهند. این درآمد، گاهی مخارج دولت در این بخش را تامین کرده و گاهی به درآمد عمومی اضافه می‌شود. این مالیات‌ها به سه گروه مالیات بر محصولات گردشگری، مالیات بر گردشگران و اخذ هزینه از استفاده‌کننده قابل تقسیم‌بندی هستند. از جنبه‌های مختلفی می‌توان به تاثیر فراوان گردشگری در توسعه اقتصادی اشاره کرد. گردشگری، ضمن ایجاد فعالیت‌های متنوع در جامعه، موجب تحرک و پویایی در سایر بخش‌های اقتصادی شده و می‌تواند در موازنه ارزی نیز تاثیرات سازنده‌ای داشته باشد. همچنین بخش‌های حمل‌و‌نقل، مواد غذایی، سوخت و انرژی، صنایع دستی، بخش ساختمانی و به تبع آن فعالیت‌های گردشگری، رونق می‌یابد. از اثرات سازنده اقتصادی گردشگری می‌توان به ایجاد اشتغال، درآمدزایی، اخذ مالیات از فعالیت‌های متنوع گردشگری و توسعه امکانات عمومی، حفظ آثار باستانی و جاذبه‌های طبیعی به عنوان منابع درآمدزای اقتصادی، توسعه صنایع دستی و جلوگیری از فراموشی آنها و … اشاره کرد. از طرف دیگر، توجه به هزینه‌های گردشگری و تراز پرداخت‌ها، ایجاد اشتغال کاذب و فصلی در جامعه، اثرات فعالیت‌های گردشگری بر بهای زمین، تورم و … نیز در حیطه این علم می‌گنجد. تحقیقات زیادی در زمینه اثرات مثبت اقتصادی گردشگری صورت گرفته است که این تحقیقات نشان می‌دهد سرمایه‌گذاری در زمینه گردشگری، رشد اقتصادی پایداری را به دنبال دارد. در زمینه توسعه گردشگری، افراد نباید تنها به جوانب منفی آن توجه کنند. دو دلیل عمده برای تشویق و حمایت از توسعه گردشگری را می‌توان مزایای ایجاد اشتغال و درآمدزایی حاصل از هزینه‌های بازدیدکنندگان برای جامعه میزبان ذکر کرد که این اثرات در اکثر مقاصد، به عنوان آثار مثبت تلقی می‌گردند (نوربخش و اکبرپور سر اسکانرود،1389،صص 76-26).
